بررسی انتقادی گسترش های ایرانی رده بندی دهدهی دیویی به منظور ادغام عناصر تشکیل دهنده آنها در یک مجلد با استفاده از ویراست 22 رده بندی دهدهی دیویی

هدف از پژوهش حاضر، بررسی انتقادی گسترش های ایرانی رده بندی دهدهی دیویی در سه بخش تقسیمات فرعی استاندارد، فرانما، و نمایه نسبی بود. در این بررسی انتقادی مشخص شد که علی رغم ادعای گسترش ادبیات ایرانی مبنی بر روزآمدی آن مطابق با ویراست 21 رده بندی دیویی، در جدول تقسیمات فرعی استاندارد این گسترش، 30/80 درصد از شماره ها همراه با عبارت های مقابل آنها نسبت به ویراست 21 رده بندی دیویی دچار تغییرات کلی هستند. در قسمت فرانماهای این گسترش نیز همان طور که در مقدمه ویراست سوم این گسترش آمده است، اصول کلی آن همانند ویرایش هجدم دیویی می باشد، در صورتی که در ویراست 22 رده بندی دیویی این ساختار تفاوت بسیاری نموده است. بررسی های صورت گرفته از گسترش اسلام نیز نشان دهنده اختلاف بین ساختار و شماره های ارایه شده در این گسترش برای حوزه موضوعی اسلام و ساختار و شماره های موجود در رده بندی دیویی در ویراست کنونی یعنی ویراست 22، برای این حوزه می باشد. ویراست سوم گسترش تاریخ ایران نیز بنا بر ادعای مطرح شده در مقدمه این گسترش با دیویی 21 مقابله و هر جا لازم بوده، اصلاح شده است. بنابراین شماره های موجود در جدول تقسیمات فرعی استاندارد گسترش تاریخ، با شماره ها در جدول تقسیمات فرعی استاندارد ویراست های بیستم و بیست و یکم مقایسه شده است. 47/89 درصد از شماره ها در گسترش تاریخ نسبت به ویراست 20 و 38/88 درصد از شماره ها در گسترش تاریخ نسبت به ویراست 21 رده بندی دیویی دچار تغییر کلی هستند. آخرین ویراست گسترش زبان های ایرانی یعنی ویراست دوم مطابق با ویراست 19 رده بندی دیویی می باشد. نتایج آماری از بررسی های صورت گرفته از جدول تقسیمات فرعی استاندارد نشان می دهد که 86/27 درصد از شماره ها در گسترش زبان های ایرانی نسبت به ویراست 19 رده بندی دیویی دچار تغییر کلی شده اند. بعد از این که فرانماهای گسترش های تاریخ و زبان های ایرانی بررسی شد. طرح اصلی رده بندی دیویی در رده های 900 و 400 نیز بررسی و با ساختار فرانما در گسترش های تاریخ و زبان های ایرانی مقایسه شد. پژوهشگر بعد از مقایسه به محدودیت شماره سازی از طریق گسترش های تاریخ و زبان های ایرانی پی برد و پیشنهادهایی را برای تغییر ساختار فرانماهای گسترش های تاریخ و زبان های ایرانی و در نتیجه بهبود وضعیت شماره سازی از طریق این گسترش ها ارائه نمود. نمایه های نسبی گسترش های ایرانی رده بندی دیویی نیز بررسی شدند. ساختار نمایه نسبی در گسترش های ادبیات، اسلام، تاریخ، و زبان های ایرانی با ساختار و روح حاکم بر نمایه سازی در ویراست 22 رده بندی دیویی تفاوت دارد و اشکالاتی بر نحوه نمایه سازی این گسترش ها وارد است. عمده این اشکالات بر شمرده شده و ساختار صحیح نمایه سازی در مقابل آنها نیز شرح داده شده است. پژوهشگر در پایان پروژه و در قسمت پاسخ به پرسش های پژوهش، پس از ارزیابی کلی این پژوهش و روند کارهایی که انجام گرفته، در نهایت ساختاری را برای ادغام گسترش های ایرانی رده بندی دیویی در یک مجلد پیشنهاد نموده است.